Lopataska

Þá er lopataskan fyrir mömmu búin. Enn og aftur kemur mér það á óvart hvað litirnir eru fallegir í lopanum. Ég hef nánast ekkert prjónað úr brúnum lopa en þvílíkir litir. Ég á örugglega eftir að prjóna úr þessum litum aftur.

Litirnir eru dásamlegir og ég held bara að það sé ekki hægt að láta sér mistakast.

Hér er ég búin að sauma töskuna saman en á eftir að þæfa hana. Ég mátti til með að setja inn mynd af henni sem sýnri hvað hún er stór. Eftir þæfingu verður taskan eins og flestar aðrar töskur að stærð, þ.e. hún nær ekki lengur niður á miðja leggi.

Og svo bara meira af henni...

Eftir að búið er að þæfa töskuna (í þvottavél) er varla hægt að sjá að hún sé prjónuð með garðaprjóni, ullin þæfist svo vel saman.

Réttir og afmæli

Víðidalstungurétt.

Þá er helgin liðin. Mikið ótrúlega var hún skemmtileg og mikið ótrúlega var ég þreytt eftir hana. Á föstudag brunuðum við sem leið lá í Víðidalinn til að taka þátt í Víðidalstungurétt sem var haldin á laugardaginn.

Herdís Birna og Anna Sigga að draga í dilka

Í réttunum var síðan mikill atgangur þar sem kindurnar voru ekki allar á sama máli og mannskapurinn. Þær vildu sem sagt fæstar fara í rétta dilka og varð því að draga þær á sinn stað. Ég uppgötvaði á sunnudag að það eru einhverjir upphandleggsvöðvar (sem eru svona undir eða á bak við) sem ég nota sjaldan og var ég því með svaka harðsperrur í þeim.

Hér sést aftan á mig þar sem ég er eitthvað að blanda mér í málin.

Svo voru allir ótrúlega svangir og gott að komast í nesti sem Sigga á Þorkelshóli var búin að smyrna ofan í okkur.

Þegar búið var á flokka féð á rétta staði þurfti að reka það heim að bæ, Þorkelshóli. Það var 3ja tíma göngutúr í þúfum og á malarvegi og sikksakki því ekki ganga kindur í beinni röð og grasið var mikil freisting fyrir þær. Við Daníel höfðum það þó af að ganga allan tíman og vorum við orðin nokkuð þreytt í fótunum þegar þetta var yfirstaðið.

Að lokum var okkur boðið upp á gott sveitalæri með öllu tilheyrandi og það er sjaldan sem ég er eins svöng og eftir réttirnar.
Sem dæmi um hvað ég var þreytt, þá var sýnd sannsöguleg mynd í sjónvarpinu um 2 golfara sem unni sig upp í golfi meðan það var eingöngu fyrir aðal og yfirstétt. Éf hef engan áhuga á golfi en það var ekki hægt að slíta mig frá myndinni. Ég held að það hafi verið þreytunni að kenna. Ég hefði örugglega fundið mér annað að gera ef ég hefði verið heima í sófa.
Við komum heim á sunnudeginum. Við rétt stukkum inn með dótið, fórum í snögga sturtu og síðan var farið í afmæli til mömmu. Þar biðu kræsingar og skemmtilegt fólk svo við sátum lengi.

Í morgun komst ég varla á fætur.

Fyrst ég var að segja frá kindum og mömmu ákvað ég að setja inn myndir af lopatöskunni sem ég er að gera fyrir mömmu. Ég er reyndar byrjuð að sauma hana saman svo nú fer hún að klárast.
Litirnir í ullini eru ótrúlega fallegir og er ég sérstaklega hrifin af brúna litnum núna.

"Toe upp" sokkarnir löngu búnir

Ég ákvað að setja inn myndir af toe upp sokkunum sem ég gerði. Ég er nú bara nokkuð ánægð með þá. HB er líka ánægð með þá enda hirti hún þá af mér þegar hún sá þá verða til. Hildur samkennari minn og vinnuvinkona er jafn hrifin af þessari aðferð og ég. Hún er búin að prjóna að minnsta kosti eitt par þar sem hún byrjaði á tánni.

Daman mín vildi sjálf fá að taka myndir af sér í sokkunum og er afraksturinn hér til sýnis.

Hællin kemur ágætlega út og er ótrúlega auðveldur í prjónun. Málið var að taka bandið upp þegar "geymdu" lykkjurnar voru prjónaðar aftur með. Með því að gera það tókst mér að koma í veg fyrir að það myndaðist gat á milli lykkjanna.

Hér fyrir neðar eru svo myndir af sokkunum.

Fínir á fæti.

Hællinn kemur vel út.

Eitt sem er svo sniðugt við það að byrja á tánni er að ef maður er ekki viss um að garnið dugi í sokkaparið er hægt að prjóna sokkana þar til það er búið og þá ræðst hvað sokkarnir verða háir upp á legginn. Þannig er hægt að nýta upp garn sem til er. Ekki þarf heldur að vera tilbúin með varagarn til að prjóna tánna úr.

Nú er sko langt síðan síðast.

Á laugardaginn var Laugavegurinn lokaður (helmingurinn af honum) fyrir umferð. Ég fór auðvitað í bæinn til að sýna stuðning við framtakið. Fyrst ég lagði í þessa bæjarferð varð ég auðvitað að skoða ákveðnar búðir þar.

Ég byrjaði á því að fara í Storkinn og var svo heppin að nýja Rowan blaðið var að detta inn um lúguna hjá þeim. Ég fékk því blaðið mitt til að taka heim. Þar sem ég er í Rowan klúbbnum fannst mér ekki úr vegi að nýta mér afsláttinn sem ég hef og keypti mér því flotta garnhespu sem endar líklega í sokkum eða vettlingum. Og því var einnig mjög hentugt að kaupa prjóna (þessa æðislegu frá Knit pro) til að prjóna á. Maður á aldrei of mikið af prjónum.

Síðan fór ég í Nálina en sá engar freistingar þar.

Því var tilvalið að fara í nýju Eymundson verslunina á Skólavörðustígnum og þar var auðvitað ferlega smart prjónablað sem ég sogaðist að og gat ekki sleppt.

Helgin var því æði, nóg að skoða og þukla ;-)

Það er nú meira hvað það er mikið af skemmtilegu handverksbloggi á netinu. Ég get setið tímunum saman og skoðað blogg. Þegar bloggararnir setja inn myndir af því sem þeir eru að prjóna, spinna, o.s.frv. get ég alveg gleymt mér í tölvunni og tíminn telur í klukkustundum en ekki mínútum.
Í dag bætti ég við einni finnskri/usa bloggsíðu á blogglistann minn. Konan sem á hana er að hanna ferlega flottar flíkur, vettlinga, sokka, .... Ég fann hana inn á Ravelry síðunni og er búin að tengja hana inn á uppáhöldin (skrítið orð, ætli það sé rétt hjá mér?) mín þar. Slóðinn er https://www.ravelry.com/account/login . Það þarf reyndar að sækja um aðgang að henni en það er algjörlega þess virði því inn á síðuna safnast alls konar hönnun frá áhuga- og atvinnuhönnuðum og mikið af henni er hægt að fá ókeypis.
Ég er búin að opna síðu inn á Ravelry en er enn ekki farin að hanna neitt til að setja þarna inn heldur er bara með myndir af því sem ég er búin að gera. Einhvern tímann bætist hitt kanski við. Hver veit!!!

Meira af kláruðum hlutum

Ég ákvað að setja inn myndir af fleiri hlutum sem ég hef klárað. Þetta er fínt bókhald utan um það sem ég er búin að gera.

Þetta sjal prjónaði ég handa mömmu og gaf í jólagjöf. Það er frábært yfir axlirnar þegar það er kalt úti. Ég lét nælu fylgja með því og er það nælt saman með henni. Við það verður sjalið flottara en ef það væri bundið saman. Ég gerði alveg eins handa mér en bara rautt.

Hér er Herdís BIrna í íkornapeysunni sem ég gerði. Hún var verulega fín en hvarf úr tjaldinu okkar í einni útilegunni. Vonandi hefur eitthvert annað barn getað notað hana.

Þetta er dóttirin með bleiku risaeðluna. Hún er prjónuð úr næstum því sjálflýsandi bleiku garni. Sonurinn fékk eina alveg eins nema neongræna og ekki með slaufu.

Hér er Darri í risaeðlupeysunni sem ég prjónaði handa honum. Það var ótrúlega gaman að gera hana og mikil áskorun þvi engar 2 línur í munstrinu eru eins.

Þetta jólatré bjó ég til þegar hópur af samstarfsfólki hittist til að gera eitthvað skemmtilegt saman. Það fer upp í byrjun desember á hverju ári og er alltaf jafn fínt.

Þessa slá prjónaði ég handa HB í kennaraverkfallinu.

Ég mátti til með að setja þessa með af HB og vinkonu hennar. HB er í slá sem ég heklaði handa henni þegar þær voru sem mest í tísku.

Hér er ég með húfu sem ég prjónaði á mig og með trefil sem ég heklaði mér síðasta vetur. Hann er ótrulega þægilegur.

Upprekna peysan

Í sumar rakti ég upp gamla bómullarpeysu sem ég var búin að eiga í nokkur ár og tímdi ekki að henda. Afraksturinn eru þessir fínu hnyklar. Eftir að ég var búin að rekja upp peysuna átti ég ca. 600 g af þessu líka fína, hvíta garni. Einhvern tímann kemur að því að ég viti hvað á að gera úr þvi.

Nú er bara að finna fleiri peysur. Ég hef reyndar augastað á einni sem Gunni á en er hættur að nota..... Þetta er líklegast skemmtilegasta endurvinnslan sem ég hef ástundað og er ég svo sannarlega ekki hætt henni.

Rétt áður en vinnan hófst eftir sumarfrí ákváðum við að mála og það alla neðri hæðina. Náttúrulega þvílíkt þrekvirki en löngu tímabært. Þvílíkur munur á svæðinu, allt svo fínt og snyrtilegt.

Sokkar - toe up

Þá eru sokkarnir búnir. Þetta gekk bara merkilega vel, þurfti bara að rekja hælinn einu sinni upp. Ég áttaði mig ekki á því að þegar ég tengi
lykkjurnar aftur inn í prjónið þá var nauðsynlegt að taka bandið á milli lykkjanna með til að það myndaðist ekki gat.

Þegar hællinn var myndaður skildi ég lykkjurnar eftir óprjónaðar á prjóninum þar til 11 lykkjur voru eftir til að prjóna, eftir það prjónaði ég þær aftur með eina í einu inn í umferðina.

Með því að taka bandið með sem var á milli lykkjanna kom ég í veg fyrir að það myndaðist gat þegar lykkja var prjónuð aftur með.

Það er ótrúlega auðvelt að prjóna þennan hæl. Hver sem er getur prjónað sokka þegar þessi hæll er prjónaður og þá skiptir engu máli hvort byrjað er ofan á sokknum eða á tánni.

Herdís Birna er svakalega ánægð með sokkana sem hún fékk. Ég ætlaði að gera þá á mig en þegar hún sá litinn á þeim ákvað hún að þeir væru fyrir hana og ég gat ekki sagt nei. :-)

Noregur

HÆ

Ég mátti til með að setja inn myndir frá Noregsferðinni. Við byrjuðum í Osló og heimsóttum

Kristínu vinkonu og börnin hennar. Það var svo gaman að hitta þau því það er langt síðan síðast, næstum því ár. Kristín var höfðingi heim að sækja og dekraði við okkur á allan hátt. Fyrsta kvöldið var auðvitað boðið upp á íslenskt lambalæri enda fátt sem slær þeim mat við.

Auðvitað var farið í bæinn og þar vorum við Kristín búnar að mæla okkur móts við Guðrúnu vinkonu okkar sem við höfðum ekki hitt í ein 13 ár eða svo. Samt var eins og við hefðum hist fyrir nokkrum vikum síðan. Það þurfti bara að gera grein fyrir því sem hafði gerst á þessum árum.

Guðrún og Kristín

Hér er Kristín með börnin sín Jasmin og Elias.

Á þessari mynd er Herdís hjá flotta gosbrunninum sem er á torginu fyrir framan Stortinget

(samt nær lestarstöðinni).

Við fórum á Vísindasafn sem er í Osló og þar atti Herdís kappi við þessa beinagrind í kappróðri.



Þegar tíminn í Osló var uppurinn (og leið allt of hratt) var haldið til Sandnes sem er úthverfi Stavanger (svona eins og Kópavogur er við Reykjavík nema miklu miklu stærri). Eftir 10 tíma ferðalag vorum við komin heim til Sólveigar systur, Inga, Þórs, Magnúsar og Katrínar.

Þar eins og í Osló var til skiptis sól og blíða eða rigning. Þar sem við elskum mat verð ég að segja frá að eitt góðviðriskvöldið höfðum við rækjur og brauð í matinn. Þá pillar maður rækjunrnar úr skelinni og setur á brauð, síðan er bætt við majónesi og sítrónusafa og góðgætinu skolað niður með gosi eða hvítvíni, fer eftir aldri.

Veðrið var ótrúlega gott i nokkra daga og var meðal annars farið á ströndina en sökum spéhræðslu minnar og það að vilja ekki móðga neinn ákvað ég að setja ekki inn myndir frá þeirri ferð.

Aftur á móti eru hér myndir af skemmtilegri tívolíferð sem við fórum öll í. Garðurinn heitir Kongeparkenn og þar voru tæki fyrir alla, líka konur eins og mig sem verða flökurt við minnsta snúning (ekki aldurinn held ég, ég er svo ung hehe).

Í garðinum var meira að segja svæði fyrir týnda foreldra sem gátu sest niður og fengið sér eitthvað gott að drekka þar til börnin fundu þá.

Svo í restina eru hér myndir af miðbænum í Stavanger og svo ein af stóra stráknum mínum sem fór í ótrúlega þægilegan nuddlazyboy sem var í Leiklandi sem við fórum í.

Eitt var alveg ótrúlegt. Einn daginn, yndislegt veður og allt það, ætluðum við að sitja úti og sóla okkur en það sem tók á móti okkur var þvílík skítafíla að annað eins þekkist varla. Bændurnir í nágrenni Sandnes höfðu borið svínaskít á túnin hjá sér og allt byggðarlagið lyktaði viðbjóðslega. Ótrúlegt að þetta skuli vera leyft.

Allt í allt var ferðin alveg frábær. Mótökurnar æðislegar og allt lék við okkur. Takk fyrir móttökukrnar elsku systir og vinkona.

Heim frá "Norge"

Þá erum við komin heim eftir frábæra dvöl í góðu yfirlæti í Noregi. Fyrst fórum við til Kristínar vinkonu í Osló og síðan til Sólveigar systur í Sandnes. Ég held bara að það sé ekki hægt að biðja um betri mótökur en við fengum hjá þeim.
Mikið svakalega eigum við glataða krónu. Þetta var svo hallærislegt að við tímdum varla að kaupa okkur hálfa lítra af gosi því flaskan kostaði á bilinu 300 - 500 ísl. kr. eftir því hvar flaskan var keypt. Það var nánast sleikt innan úr flöskunum svo ekkert færi til spillis. Núna þurftum við að margfalda allt sem við keyptum með 20 til að fá út íslenska verðið en þar áður þegar ég fór marfölduðum við allt með 10 og þá var sko gaman að vera í Osló.
Því miður bilaði myndavélin þegar ferðin var við það að klárast svo ég verð að bíða með að setja inn myndir þar til ég get nálgast þær.
Ég er búin með annan sokkinn þar sem ég byrjaði á tánni. Þetta er nú svo sem ekkert endilega betri aðferð en sú gamla. Ég er komin að hælnum á hinum sokknum en ætla ekki að gera hann fyrr en ég get notað myndavélina því mig langar að setja inn myndir af því hvernig hann er gerður.